Σκηνοθετικό Σημείωμα: Μία γυναίκα χωρίς όνομα, μέσα στην ασφάλεια της κρεβατοκάμαράς της και των ακριβών της επίπλων, μονολογεί. Είναι μια επέτειος η νύχτα αυτή του Δεκεμβρίου. Πέντε χρόνια πριν πέθανε ένας άνθρωπος που της άλλαξε τη ζωή.
Εκείνη τότε δούλευε ως νυχτερινή αποκλειστική νοσοκόμα. Η διαμάχη τους για την αλήθεια ή όχι μιας ιστορίας την οδηγεί στο σπίτι του, στα ημερολόγια του και στην ανεύρεση ενός θησαυρού που θα της αλλάξει τη ζωή για πάντα.
Όμως οι εκκρεμότητες και τα μυστικά του παρελθόντος τη στοιχειώνουν.
Ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι, έχει κάνει μία επιλογή, τη μεταμφίεση σαν προϋπόθεση και όρο ύπαρξης. Ένας μηχανισμός άμυνας της ηρωίδας και ταυτόχρονα μία γοητευτική επινόηση. Ξεφεύγει στην πραγματικότητα;
Τίποτα δεν είναι πιο υπαρκτό από το παρελθόν μας μέσα στο παρόν.