Περιγραφή
Από τον Καβάφη έως τον Όμηρο, στην απέναντι ακτή του χρόνου, η περίφημη αποστροφή του Οδυσσέα, "βάστα καρδιά μου", δίνει το στίγμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένας λυγμός, που δηλώνει την αξία της ζωής. Ο σύγχρονος κόσμος, με την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του, παλεύει να σβήσει τη μνήμη της, να τη μεταμορφώσει στη μονοδιάστατη απάθεια του homo economicus. Όμως, ο Όμηρος είναι χαραγμένος στην κέρινη επιφάνεια της ψυχής. Όπως λέει ο Ντοστογιέφσκι: "Κάθε ψυχή ζητάει να αναπαυθεί στο ομηρικό ακρογιάλι που φωλιάζει μέσα της".
Μια διόλου φιλολογική περιδιάβαση σε κείμενα που μας κρατάνε ακόμη ζωντανούς. Χαράζουν τα όρια ενός κόσμου που πιστεύει πως με τις βιταμίνες και το μπότοξ θα κατακτήσει την αθανασία.