Γιατί επανερχόμαστε στους Ελληνικούς μύθους, γιατί επανερχόμαστε στο δραματικό πρόσωπο της Μήδειας και "προσθέτουμε" μια μπούρκα; Τί σημαίνει για μια γυναίκα με διαφορετική καταγωγή, πολιτισμό, και θρησκεία, να απαιτούν από αυτήν να εγκαταλείψει την ταυτότητά της για να μην ξεχωρίζει από τις άλλες γυναίκες του Δυτικού κόσμου; Τί είναι αυτή η "αναπόδραστη" πίεση για ομογενοποίηση των πάντων; Όπως λέει το κείμενο "…το δέρμα είναι η μπούρκα", και μας μεταφέρει στο υπαρξιακό ερώτημα, αν μπορεί κανείς ν΄ αλλάξει τη μοίρα του και να προχωρήσει σε αυτό που επιλέγει!
Η παράσταση χτίζεται γύρω από την ιδέα των συνεχών μεταμορφώσεων που μετέρχεται το γυναικείο πρόσωπο για να επιβιώσει σε ένα πατριαρχικό και ξένο κόσμο. Παρακολουθεί το πρόσωπο της Μήδειας από την "αντρική της ανατροφή" από τον πατέρα της έως την εγκατάλειψή της από τον άντρα της σε μια ξένη χώρα και εστιάζει στην ευαλωτότητά της σε έναν κόσμο που αν και την περιφρονεί, θέλει και να την αλλάξει. Για να επιβιώσει με τον τρόπο που θέλει, χρησιμοποιεί τη βία και το φόνο που διδάχθηκε αλλά, σε μια μεγάλη χειρονομία αυτογνωσίας αρνείται να "επιβεβαιώσει" το όνομά της και να σκοτώσει τα παιδιά της. Φιλοδοξεί να έιναι η πρώτη Μήδεια που αφήνει τα παιδιά της μόνα τους στους κινδύνου της ζωής. Μπορεί να είναι μια δολοφόνος, δημιούργημα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, αλλά είναι αποφασισμένη να "σώσει" το μέλλον που η ίδια γέννησε.
Συντελεστές:
Κείμενο:
Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία: Κυριακή Δ. Σπανού
Σκηνικό/Φως: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κοστούμι: Μάρθα Φωκά
Μουσική: Αλέξανδρος Τσιωνάς
Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Καράκης – Στράτος Φράγκου
Κατασκευή κοστουμιού: Νικολέτα Καίση
Υπεύθυνος Παραγωγής -Ήχος: Νίκος Γεωργάκης
Στο ρόλο της Μήδειας η Μαρσέλα Λένα
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 