Στον "Οθέλλο" ο Σαίξπηρ μιλάει για τον παράφορο έρωτα που αντιβαίνει σε φυλετικές, ηλικιακές και κοινωνικές διαφορές. Είναι μια τραγωδία για τη ζήλια, την προδομένη εμπιστοσύνη και το φόβο για οτιδήποτε ξένο και διαφορετικό. Ο έρωτας του έμπειρου και γενναίου Μαυριτανού στρατηγού με τη νεαρή και ευγενικής καταγωγής Βενετσιάνα καταρρίπτει τα στερεότυπα της εποχής, αλλά, αντί να γεφυρώσει τις διαφορές, κλονίζει τις βεβαιότητες και διαταράσσει τις κοινωνικές ισορροπίες.
Ο Οθέλλος, παρόλο που έχει διακριθεί χάρη στη γενναιότητα και το ήθος του και έχει ανέλθει σε αξιώματα, δεν καταφέρνει να ενταχθεί στην κοινωνία που ζει ως ισότιμο μέλος: εκτός από το χρώμα του δέρματός του και την καταγωγή του, τον εμποδίζει η ίδια του η ανασφάλεια. Παραμένει ο μαύρος, ο ξένος, ο κατώτερος.
Το έργο του Σαίξπηρ μιλάει ακόμα για την άσβεστη μανία του ανθρώπου να καταστρέψει οτιδήποτε ιδεατό, διαφορετικό ή ικανό να καταρρίψει τις υπάρχουσες κοινωνικές νόρμες, ενώ παράλληλα ασκεί κριτική στην υποκρισία της κοινωνίας που στην πρώτη ευκαιρία θα αποκαθηλώσει τους ευεργέτες της.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Διασκευή: Μανώλης Δούνιας
Σκηνοθεσία:
Αιμίλιος Χειλάκης - Μανώλης Δούνιας
Πρωτότυπη Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου:
Αιμίλιος Χειλάκης
Εκτέλεση σκηνικού: Κατερίνα Χάρου
Κοστούμια: Makis Tselios Atelier
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Σκηνοθετών: Νίκος Τσιμάρας
Διανομή:
Οθέλλος:
Γιάννης Μπέζος
Ιάγος:
Αιμίλιος Χειλάκης
Αιμιλία:
Μυρτώ Αλικάκη
Βραβάντιος:
Κώστας Κορωναίος
Κάσσιος: Αλέξανδρος Βάρθης
Δυσδαιμόνα: Μάιρα Γραβάνη
Ροδρίγος: Κωνσταντίνος Γαβαλάς
Μοντάνος: Κρις Ραντάνοφ
Δόγης: Μανώλης Δούνιας
Μπιάνκα: Ελευθερία Κοντογιώργη
Λουδοβίκος: Νίκος Τσιμάρας
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 2021
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια