Δεν έχετε λογαριασμό; Εγγραφή
«Δεν πρέπει να ‘ναι πια πολλοί αυτοί που θυμούνται ακόμη το καρφί. Εκείνο το καρφί που βάζανε οι πιτσιρικάδες στη γραμμή του τραμ, να περάσει το βαγόνι, να το κάνει κοφτερό σαν κοπίδι, για να σκαλίσουν τις φιγούρες τους, που θα ‘παιζαν το βράδυ καραγκιόζη. Ούτε κι απ’ αυτούς που τόσες φορές τις φάγανε απ’ τη μάνα τους γιατί της είχαν κάψει τα σεντόνια πρέπει να απομένουν πολλοί…
Δεν έχει να κάνει. Οι αναμνήσεις δεν χάνονται. Πάνε και κατακαθίζουν στη συλλογική μνήμη της φυλής, γίνονται παραμύθι κι όνειρο, και μαγεύουν, για πολλές γενιές μετά, ανθρώπους που ούτε τις είδαν ούτε τις έζησαν κι ούτε που ξέρουν καλά- καλά τι ‘πάθαν και τον αγάπησαν τόσο πολύ τον Καραγκιόζη.
Θύμα αυτής της συλλογικής ανάμνησης, κάποιων παλιών προσωπικών βιωμάτων, θύμα ακόμη της έντονης γοητείας που άσκησε για κάμποσα χρόνια επάνω του ο Παναγιώτης Μιχόπουλος, - εκείνος ο αδικοχαμένος ο Μιχόπουλος, ο έξοχος καραγκιοζοπαίχτης – ο Άρης Αλεξάκης προσπάθησε να στερεώσει το όνειρο συλλέγοντας φιγούρες θεάτρου σκιών απ’ όλο τον κόσμο : Καμπότζη, Ινδία, Ιάβα, Κίνα, Ταϋλάνδη, και φυσικά Τουρκία και Ελλάδα… Κι όταν οι φιγούρες έγιναν αρκετές και το όνειρο παραμεγάλωσε είπε να το μοιραστεί μαζί σας».
Με αυτά τα λόγια παρουσίαζε ο ίδιος ο συλλέκτης την έκθεση «Μορφές του Θεάτρου Σκιών» που φιλοξενήθηκε πριν 19 χρόνια στο νεοκλασικό κτήριο του Γαλλικού Ινστιτούτου στον Πειραιά.
Ο Άρης Αλεξάκης, ο δάσκαλος, ο μεταφραστής, ο ερευνητής δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε στις 2 Ιανουαρίου του 2008 αφήνοντας πίσω, εκτός των άλλων, μια μοναδική συλλογή του θεάτρου σκιών, από την οποία ένα σημαντικό μέρος φιλοξενείται εδώ.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου, στις 20:30, στο φουαγιέ της αίθουσας Γιοζέφ ΝΕΧΑΜΑ, με την παρουσία του κυρίου Κριστιάν Τιμονιέ, Γενικού Προξένου της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη, της κυρίας Ελένης Αλεξάκη συζύγου του Άρη Αλεξάκη και επίτιμης Προξένου της Γαλλίας στα Ιωάννινα και του ιερέα πατέρα Μαυροφίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια