Περιγραφή
Οι ζωγραφικοί σχεδιασμοί του Γιώργου Λαζόγκα σε ποικίλες διαστάσεις, μας υποβάλλουν την προσωπική του αντίληψη για την ελευθερία ή την αυστηρότητα με την οποία οργανώνει τους χωροταξικούς του καταναγκασμούς. Εξάλλου, ως μη μιμητικές εικόνες που δεν πασχίζουν να μιμηθούν αφηγήσεις του πραγματικού, μας παραπέμπουν στην αρχετυπική συγκίνηση της απόπειρας γραφής και στις αποσιωπητικές μορφές έκφρασης μιας εσωτερικής ρυθμολογίας.
Οι γλυπτικές συνθέσεις του Γιώργου Λάππα, αντικείμενα, κατασκευές ή εγκαταστάσεις, από μέταλλα, γύψο, ύφασμα, δέρματα, μας παρέχουν τύπους προσέγγισης συμβολικών κυρίως σχηματισμών, αναφορικά στην ανθρώπινη κατάσταση, στο τυχαίο, ακόμη και στην οικουμενική ηθική και σημασία της μυθοποιητικής σκέψης. Με ανθρωποκεντρική κυρίως αφήγηση και προσηλωμένος στο κόκκινο χρώμα, συχνά επαναλαμβάνει στα αρθρωτά του ανδρείκελα το δικό του ομοίωμα, δημιουργώντας έναν πληθυντικό εαυτό κι άλλοτε πάλι στις εγκαταστάσεις του δημιουργεί μικροκόσμους, σαν δρώμενα θεατρικής αντίληψης.
Τα γλυπτικά αντικείμενα της Αφροδίτης Λίτη, φύλλα, δέντρα, λουλούδια, καρποί, πουλιά, πεταλούδες, έντομα, σκαθάρια, σκαραβαίοι, σαύρες, από μέταλλα, σμάλτο, ημιπολύτιμους λίθους, φίλντισι, κομμάτια καθρέφτη, όλα, συνθέτουν ένα θαυμαστό γλυπτικό σύμπαν "κήπου", όπου η φυσιοκρατική απόδοση σε μεγέθυνση, που αγγίζει συχνά τη μνημειακή κλίμακα, μας επιβεβαιώνουν την αντίληψη της γλύπτριας για τις δομές του κόσμου, ως κοσμήματος.
[αποσπάσματα από σχόλια της Θάλειας Στεφανίδου]
Εγκαίνια: Τρίτη, 7 Μαρτίου 2017, 19.00 – 22.00
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
