Το The Eye Altering ανακοινώνει την πρώτη ατομική έκθεση του εικαστικού και θεωρητικού Κωστή Σταφυλάκη στη Θεσσαλονίκη με τίτλο "GZPRM GOPNIK SKG". 

Σε αυτή την έκθεση, ο καλλιτέχνης πραγματοποιεί μια ενδελεχή έρευνα στην πολιτισμική υποκουλτούρα των Gopnik, η οποία αναδύθηκε στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, κυρίως στη Ρωσία, και αποκτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μέσω της μετατροπής και χρήσης της ως μιμίδιο (memefication). Η φιγούρα του Gopnik λειτουργεί ως εμβληματική αναπαράσταση της μετασοβιετικής νεολαίας - κυρίως ανδρών - οι οποίοι προέρχονται από εργατικές ή οικονομικά ασθενέστερες τάξεις των αστικών περιοχών. Οι νέοι αυτοί διακρίνονται από τη χαρακτηριστική τους ενδυμασία (φόρμες Adidas και τραγιάσκα), κινησιολογία (βαθύ κάθισμα/ ανακούρκουδα) αλλά και κοινές πολιτισμικές αναφορές (techno μουσική, κατανάλωση ηλιόσπορων), που τους έχουν καταστήσει αντικείμενο ευρείας αναπαράστασης στη λαϊκή και ψηφιακή κουλτούρα, τόσο με θετικό όσο και με σατιρικό τρόπο. Ο Σταφυλάκης, γνωστός για τη διασύνδεση θεωρητικών προσεγγίσεων με πειραματικές πρακτικές, χρησιμοποιεί τη μιμητική προσαρμογή της ψηφιακής και κοινωνικής πραγματικότητας για να διευρύνει τα όρια των σύγχρονων αφηγήσεων.

Στο "GZPRM GOPNIK SKG", ο καλλιτέχνης εξερευνά τις υποπολιτισμικές εικόνες των Gopnik μέσα σε παγκόσμια και τοπικά πλαίσια, τοποθετώντας την τέχνη ως ένα κρίσιμο μέσο για τη διερεύνηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της ταυτότητας και της αναπαράστασης. Παράλληλα, αποδομεί τις περίπλοκες δυναμικές μεταξύ αυτοαναπαράστασης και εξωτερικής πολιτισμικής αντίληψης, καλώντας σε μια κριτική επανεκτίμηση της κατασκευής της ταυτότητας μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης οπτικής και ψηφιακής κουλτούρας.

Αμφισβητώντας την ομοιογενή και επιμελώς στιλιζαρισμένη οπτική γλώσσα που υιοθετούν οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης αλλά και ο επικρατών γραφιστικός σχεδιασμός, ο καλλιτέχνης αντλεί έμπνευση από τα πρώιμα, στατικά και DIY χαρακτηριστικά της διαδικτυακής εικονογραφίας που συνεχίζουν μέχρι σήμερα να χαρακτηρίζουν την κουλτούρα των μιμιδίων. Τα έργα του διακρίνονται από έναν σύνθετο συνδυασμό ετερόκλητων στοιχείων και πολυμέσων, περιλαμβάνοντας φωτισμό που με glitch επιρροές, αποκρυφιστικά σύμβολα, επαναχρησιμοποιημένα εμπορικά αντικείμενα, φυσικές πρώτες ύλες, καθώς και αποπροσανατολιστικές post-media συνθέσεις. Οι εγκαταστάσεις του έχουν σχεδιαστεί με στόχο να ενεργοποιούν ολιστικά τις αισθήσεις του θεατή, υπερβαίνοντας τον παραδοσιακό του ρόλο ως παθητικού παρατηρητή, επαναπροσδιορίζοντας, έτσι, τα όρια μεταξύ του έργου τέχνης και του κοινού.

Συμμετέχουσες/οντες: Αλέκος Μπουρελιάς, Χρήστος Μπουρελιάς, Βασίλης Βλασταράς, Τάσος Παπατσώρης, Δέσποινα Φώσκολου, Βασίλης Μπακάλης
Artistic Assistance: Κωνσταντίνος Λιανός, Ορέστης Καραλής, Veronika Špundová, Σεμίνα Μηλαροκώστα.

Στολές: RayRay: Σεμίνα Μηλαροκώστα