Περιγραφή
Όταν το 2004 ο αστεροειδής 4179 - Τουτάτης πέρασε τόσο κοντά από τη Γη, όσο τέσσερις φορές η απόσταση Γης-Σελήνης, η Φινλανδή συνθέτης Κάιγια Σααριάχο άρχισε να ενδιαφέρεται γι’ αυτόν τον περίεργο διαστημικό βράχο με το περίεργο σχήμα και την ακανόνιστη τροχιά και μελετώντας τον εμπνεύστηκε την ομώνυμη σύνθεση. Στα επίγεια μας επαναφέρει ο Σιμπέλιους με το εθνικό έπος της Φινλανδίας, την Καλεβάλα, από όπου αντλεί το απόσπασμα για τη Θεά Λουόννοταρ, την πρωταρχική Παρθένα του Αέρα και δημιουργό της Γης, που γέννησε τον Βέινεμουινεν, κάτοχο της μαγικής δύναμης της μουσικής. Ο Δανός Καρλ Νίλσεν εμπνεύστηκε την Εισαγωγή Ήλιος σε ένα ταξίδι του στην Ακρόπολη και θαμπωμένος θέλησε να περιγράψει την πορεία του ήλιου πάνω από το Αιγαίο, από τη θριαμβευτική ανατολή του ως το αρχοντικό του βασίλεμα. Το ταξίδι μας ολοκληρώνεται από εκεί που άρχισε: στο αχανές διάστημα και στους Πλανήτες, που μας περιγράφει γλαφυρά ο Χολστ, μέσα από τη μουσική του.
Θα προηγηθεί έκθεση ερασιτεχνικής αστροφωτογραφίας στο φουαγιέ του Μεγάρου.
Πρόγραμμα:
Κάιγια Σααριάχο (1952-2023): Αστεροειδής 4179 - Τουτάτης (Α’ εκτέλεση Κ.Ο.Θ.)
Καλεβάλα, μελωδία για φωνή και νικελάρπα (διασκευή: Αφροδίτη Πατουλίδου)
Γιαν Σιμπέλιους (1865-1957): Luonnotar για σοπράνο και ορχήστρα, έργο 70 (Α’ εκτέλεση Κ.Ο.Θ.)
Καρλ Νίλσεν (1865-1931): Εισαγωγή ‘Ήλιος’, έργο 17
Γκούσταβ Χολστ (1874-1934): Συμφωνική σουίτα ‘Οι Πλανήτες’, έργο 32
Σοπράνο / Νικελάρπα: Αφροδίτη Πατουλίδου
Διεύθυνση Ορχήστρας: Leo McFall
Παραγωγή Κ.Ο.Θ.
Σε συνεργασία με τον ΟΜΜΘ
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
