Περιγραφή
Ο όρος «Πλατωνικός Έρως», όπως είναι γνωστό, μας παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, όπου η μύστις Διοτίμα εξηγεί στον Σωκράτη την θέση του έρωτα μεταξύ δύο πόλων, π.χ. του καλού και του κακού, του πλούσιου και του φτωχού κλπ. Η συζήτηση αυτή, στην πραγματικότητα, δεν καταλήγει πουθενά, επέτρεψε, ωστόσο, στους νεοπλατωνιστές να αναπτύξουν την θεωρία για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών και των πραγμάτων και την άποψη ότι η ελλειπής αντανάκλασή τους, που ολοένα και βαθύτερα βυθίζεται στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του Είδους. Αυτός είναι ο «Πλατωνικός Έρως».
Στη σειρά του Nikita Alexeev «Πλατωνικός Έρως» το θέμα μοιάζει να είναι μια απεικόνιση αυτής της θεωρίας. Ανάμεσα στα ζεύγη σχεδίων που αναπαριστούν διάφορα αντικείμενα, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες (τα φυσικά: πέτρα, κοχύλι, κλαδί - τα γενικής χρήσεως: μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι - τα προσωπικά: οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί) βρίσκεται αναρτημένο το υποτιθέμενο Είδος τους.
Υπάρχει όμως μια εννοιολογική υποκατάσταση. Ένα αντικείμενο από μόνο του (ακόμα κι αν αυτό παράγεται με βιομηχανικό τρόπο, όπως η οδοντόβουρτσα που δεν διαφέρει από τα εκατομμύρια των άλλων οδοντοβουρτσών) δεν μπορεί να αποτελέσει Είδος. Οι αναπαραστάσεις της οδοντόβουρτσας που υποτίθεται πως επιδιώκουν να συγχωνευθούν με την Πληρότητα είναι εσκεμμένα πιο ειδητικές από αυτήν την αγορασμένη στο σούπερ-μάρκετ οδοντόβουρτσα.
Κι επιπλέον, το «Είδος» κρέμεται από μια κλωστή. Κρέμεται μεταξύ του αριστερού και του δεξιού, μεταξύ του σημαίνοντος και σημαινόμενου, μεταξύ του μιμητικού και του εικονικού.
Ωστόσο, τα φιλοσοφικά και θεολογικά επιχειρήματα δύσκολα θα οδηγήσουν σε κάτι σημαντικό. Είναι απλά, μάλλον, καλύτερο να κοιτάξουμε το αναρτημένο πραγματικό αντικείμενο και τις αναπαραστάσεις του.
Αναδημοσίευση από δελτίο Τύπου.
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
