Σε μια υποβαθμισμένη βιομηχανική περιοχή στο βόρειο Λονδίνο ζούνε σε ένα σπίτι ο Μαξ, πρώην κρεοπώλης, οι δυο γιοί του κι ο αδελφός του Σαμ, σοφέρ σε λιμουζίνες. Στο σπίτι αυτό επιστρέφει μετά από χρόνια ο μεγαλύτερος γιος του, ο Τέντυ, που είναι πλέον καθηγητής φιλοσοφίας και ζει στην Αμερική, μαζί με τη γυναίκα του τη Ρουθ. Η απρόσμενη επίσκεψη του γιου και η εμφάνιση μιας γυναικείας παρουσίας στο σπίτι, διαμορφώνει νέους συσχετισμούς και δυναμικές. Ποιος θα κυριαρχήσει, τελικά, και ποιος θα υποταχθεί; Τι ρόλος θα επιβληθεί στη Ρουθ; Και τι θα διεκδικήσει η ίδια για τον εαυτό της;

Το πατρικό σπίτι, στο οποίο επιστρέφει ο Τέντυ, είναι ένας χώρος που κατοικείται αποκλειστικά από άντρες. Μέσα στο ασφυκτικά πατριαρχικό πλαίσιο που οργανώνει ο Χάρολντ Πίντερ, κυριαρχούν λόγοι βίας και ακραίου μισογυνισμού. Ο ξένος που εισβάλει στον χώρο αυτόν -κατά την προσφιλή τακτική του νομπελίστα συγγραφέα- διαταράσσει την ήδη εύθραυστη ισορροπία του. Η γυναικεία παρουσία υπενθυμίζει την κομβική μητρική έλλειψη στο σπίτι, υποκινώντας ένστικτα και απωθημένα που δημιουργούν στους αντρικούς χαρακτήρες επιθυμίες και ανάγκες. Πίσω από τη φαινομενικά ρεαλιστική δράση και τους δομημένους με σχολαστική ακρίβεια διαλόγους, ο Πίντερ προκαλεί μια συνεχή αίσθηση ανασφάλειας, σε ένα ασαφές πλαίσιο, στο οποίο χάνονται τα όρια του αληθούς, του ψευδούς, της πραγματικότητας και του ονείρου.

Ο Γυρισμός του Χάρολντ Πίντερ έκανε πρεμιέρα το 1965 στο Aldwych Theatre στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη και βραβεύτηκε από την κριτική, σημειώνοντας πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Βρετανός συγγραφέας, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2005, δημιούργησε το προσωπικό του ύφος γραφής, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα φαινομενικά οικεία, που μέσα από παύσεις και σιωπές αναδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας και επαφής των προσώπων. Ο Γυρισμός συγκαταλέγεται στα έργα του Πίντερ, γνωστά ως "κωμωδίες της απειλής". Μέσα στο δωμάτιο -το βασικό σκηνικό του έργου- διαδραματίζονται κωμικοτραγικές σκηνές, που ενισχύουν την αίσθηση της αστάθειας και της αποξένωσης των Πιντερικών χαρακτήρων.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Χριστίνα Πάμπου- Παγκουρέλη
Σκηνοθεσία, Μουσική επιμέλεια, Φωτισμοί: Πέρης Μιχαηλίδης
Σκηνικά– Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Βοηθός σκηνοθέτη: Άγγελος Ανδρέας Καρανικόλας
Οργάνωση παραγωγής: Ματίνα Παγουλάτου
Φωτογραφίες: Mike Rafail | That long black cloud

Διανομή:
Γιώργος Κολοβός (Λένυ)
Βασίλης Σπυρόπουλος (Μαξ)
Θάνος Κοντογιώργης (Σαμ)
Μάνος Γαλανής (Τζόυ)
Ελένη Μισχοπούλου (Ρουθ)
Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Τέντυ)

*Την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί συζήτηση για το έργο αμέσως μετά το τέλος της παράστασης.

Στη συζήτηση θα πάρουν μέρος η Ομότιμη Καθηγήτρια Θεατρικών Σπουδών, Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας, ΑΠΘ Έλση Σακελλαρίδου, η Δρ. Θεατρολογίας – Προϊσταμένη Τμήματος Καλλιτεχνικού Έργου-Δραματολογίου ΚΘΒΕ Αμαλία Κοντογιάννη και ο σκηνοθέτης της παράστασης Πέρης Μιχαηλίδης.