"Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν", ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας είναι μια διαχρονική σπουδή χαρακτήρων και συμπεριφορών, μία βαθιά ανάλυση της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας της εποχής του που παραμένει, ωστόσο, έως και σήμερα επίκαιρη. Ένα έργο ποιητικό, τολμηρό, με αγωνία, σασπένς, ανατροπές που πραγματεύεται την αέναη διαμάχη του Καλού με το Κακό, "μιλάει" για την καλοσύνη και κατά πόσο αυτή μπορεί να "επιβιώσει" σε μια κοινωνία φαύλη και διεφθαρμένη, ένα έργο που προκαλεί τον θεατή να σκεφτεί. Δεν δίνει λύσεις ή απαντήσεις αλλά μας αφήνει ελεύθερους να καταλήξουμε σε δικά μας συμπεράσματα.

Ο Μπρεχτ γράφει ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος είναι σε εξέλιξη και ο ίδιος εξόριστος, εκτός Γερμανίας. Μέσα από την παραβολή, την αλληγορία, την ιστορία της κεντρικής ηρωίδας, της καλοκάγαθης πόρνης Σεν Τε από το Σετσουάν, καταδεικνύει την ανθρώπινη φύση που πάλλεται ανάμεσα στο καλό και το κακό, τη λογική και το συναίσθημα, την εσωτερική παρόρμηση και τις κοινωνικές επιταγές.

Στην πόλη Σετσουάν της Κίνας, τρεις θεοί αναζητούν κατάλυμα για μια νύχτα. Η πόρνη Σεν Τε είναι η μόνη που δέχεται να τους φιλοξενήσει. Οι θεοί την ανταμείβουν με ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, αναγνωρίζοντας σε αυτήν έναν καλό άνθρωπο∙ τον καλό άνθρωπο που αναζητούσαν στη γη. Η Σεν Τε με το ποσό αυτό ανοίγει ένα καπνοπωλείο. Ωστόσο, η ανάγκη της να βοηθάει αλλά και η δυσκολία της να πει όχι στις απαιτήσεις των άλλων, σύντομα την οδηγούν σε αδιέξοδο. Τότε εμφανίζεται ο Σουί Τα∙ο μακρινός ξάδελφος που θα βάλει σε τάξη τα πράγματα, μακριά από συναισθηματισμούς και από φιλανθρωπίες.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ εκκινώντας από την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν του κοινωνικού του περιβάλλοντος, είναι εύπλαστος και μεταβαλλόμενος, δημιουργεί ένα σκηνικό πείραμα, θέτοντας ένα κεντρικό ερώτημα ηθικής: μπορεί ένας καλός άνθρωπος να επιβιώσει παραμένοντας καλός σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης και αδικίας; Παρουσιάζοντας ως δεδομένη την καλοσυνάτη φύση της Σεν Τε, επιχειρεί να διαπιστώσει ποια είναι τα όρια της ανοχής και της καλοσύνης.

Ο Καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν ανέβηκε για πρώτη φορά το 1943 στη Ζυρίχη. Η ιδέα γύρω από το έργο αυτό φαίνεται να απασχολούσε τον συγγραφέα για αρκετά χρόνια ενώ την τελική μορφή τη δούλευε ήδη από το 1938. Το έργο επίκαιρο όσο ποτέ φέρνει στο προσκήνιο το ερώτημα: Πόσο εφικτό είναι να παραμείνει κανείς ηθικός στις δεδομένες κοινωνικές συνθήκες;

Συντελεστές:
Μετάφραση: Άννυ Κολτσιδοπούλου
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Επιμέλεια κίνησης: Αλέξης Τσιάμογλου
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Βοηθός σκηνοθέτις -Δραματολόγος: Κορίνα Βασιλειάδου
Βοηθός σκηνογράφου: Μανώλης Ψωματάκης
Βοηθός ενδυματολόγου: Σόνια Καϊτατζή
Οργάνωση παραγωγής: Μαρίνα Χατζηιωάννου
Οδηγός σκηνής: Marleen Verschuuren
Φωτογραφίες: Mike Rafail (That Long Black Cloud)

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Μελίνα Αποστολίδου, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Ελένη Θυμιοπούλου, Στέλιος Καλαϊτζής, Γιάννης Καραμφίλης, Άγγελος Καρανικόλας, Νίκος Κουσούλης, Νίκος Μήλιας, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Βασίλης Μπεσίρης, Δημήτρης Ναζίρης, Μπέττυ Νικολέση, Ιωάννα Παγιατάκη, Ορέστης Παλιαδέλης, Γιώργος Παπαδάκος, Βασίλης Παπαδόπουλος, Ιωάννα Πιατά, Χρίστος Στυλιανού, Στέργιος Τζαφέρης, Μαρία Χατζηιωαννίδου

*Εκτακτη αντικατάσταση: Λουκία Βασιλείου, Χρήστος Τσάβος, Γιάννης Τσεμπερλίδης
Μουσικοί επί σκηνής:
Δάνης Κουμαρτζής (κιθάρα), Αμαλία Σάνη (τσέλο), Κατερίνα Ταβλαδωράκη (κλαρινέτο)