Συμμετοχή: Γιάννης Μελανίτης, concept-performance // Μαρία Αλούπη, πιάνο-σύνθεση // Ανδρέας Δικτυόπουλος, σύνθεση

O νεολογισμός Κρυογραφία, ως αλληγορία θανάτωσης του ζωντανού λόγου μέσω της γραφής, ανταποκρίνεται σ’ έναν συγγραφέα που καθιστά τον εαυτό του νεκρό... Η Κρυογραφία ξεκινάει αντίστροφα, από τη πράξη του θανάτου. Στον J. Joyce, η τελευταία παράγραφος του Finnegans Wake (αρχικώς εμφανιζόμενου υπό τον τίτλο A Work in Progress), θέτει το κρύο σώμα του πατέρα λίγο πριν το κείμενο ολοκληρωθεί δίχως τελεία και φαίνεται να επιστρέφει τη διήγηση στην αρχή του βιβλίου...

H εγκατάσταση-περφόρμανς «Κρυογραφία» παρουσιάζει τη συγγραφή σαν μια μεταφορά του απόλυτου ψύχους...Καθώς τα κείμενα έχουν γραφεί εκ των προτέρων, ο καλλιγράφος έχει το ρόλο του ανατόμου που ανασυντάσσει το σώμα του έργου...

Περιγραφή

Η Κρυογραφία αποτελεί μία περιοδική έκδοση για τη θεωρία της τέχνης σε μορφή χειρογράφου. Κάθε πόλη στην οποία πραγματοποιείται η Κρυογραφία, συνεισφέρει με κείμενα από συγγραφείς που σχετίζονται με την ιστορία της. Στη Θεσσαλονίκη, ο Γ. Μελανίτης θα αντιγράψει σε χειρόγραφο ένα μικρό απόσπασμα από την «Εκδρομή» του Γ. Χειμωνά, κείμενο που επηρέασε την πατρική αναφορά της Κρυογραφίας, όπως και το τζουσικό κείμενο. Η Θεσσαλονίκη, πόλη των συνθέσεων και των ενεργών ιστορικών διαδρομών, είναι ο δεύτερος τόπος της Κρυογραφίας, σύνδεσμος μεταξύ νότου και Βορρά, πριν το έργο συνεχίσει την πορεία του στη βόρεια Ευρώπη.

Περιγραφή performance

Στην performance, ο συγγραφέας (παγοσυλλέκτης- iceman αλλά και χειρογράφος, αποδιδόμενος στην αγγλική ως penman) ενεργοποιεί μια βαλβίδα, χειριζόμενος την ύπαρξη του κενού, για να θέσει σε κίνηση μια ποσότητα νερού. H ενεργοποίηση είναι δυνατή μόνον μέσω της πράξης της συγγραφής. Ειδικότερα, στο τέλος κάθε γραμμής του κειμένου, ένα ζεύγος ηλεκτροδίων συλλαμβάνει την κίνηση του γραφέα και ενεργοποιεί μια ηλεκτροβαλβίδα η οποία στιγμιαίως ανοίγει, ελευθερώνοντας το υγρό. Στην κίνηση του μέσα από ένα σύστημα γυάλινων αγωγών, το υγρό παγοποιείται. Συνολικώς, η εγκατάσταση λειτουργεί ως μια κρυομηχανή.

Παράλληλα, ένα μουσικό έργο για πιάνο εξελίσσεται. Το μουσικό έργο με αφορμή το θέμα της «Κρυογραφίας», διαχειρίζεται ένα περιορισμένο ηχητικό υλικό που πέρα από την ενδομουσική λειτουργικότητά του, δρα και σε ένα εξωμουσικό πλαίσιο. Η διαδικασία της μετατροπής του νερού σε πάγο (θερμό σε ψυχρό), μεταφέρεται στην αφαίρεσή του σε βασικό δομικό στοιχείο στο μουσικό έργο. Το ηχητικό υλικό είναι μουσικά θέματα που έχουν δώσει οι συνθέτες Μαρία Αλούπη & Ανδρέας ∆ικτυόπουλος, για να σχηματίσουν ένα μουσικό έργο, που ακολουθεί ακριβώς αυτήν τη διαδρομή της μετατροπής του θερμού σε ψυχρό.

Μαρία Αλούπη, πιάνο. Kryographia, για πιάνο & performance. Σύνθεση: Μαρία Αλούπη & Ανδρέας ∆ικτυόπουλος.