Η
Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει έργα των Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και Γιοχάνες Μπραμς, υπό τη μουσική διεύθυνση του Άγγλου Βασικού Αρχιμουσικού της Leo McFall. Στο πιάνο ο σπουδαίος Θεσσαλονικιός βιρτουόζος Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης.
Ο Γιοχάνες Μπραμς θεωρήθηκε ως ο φυσικός διάδοχος του Μπετόβεν σε μία εποχή που η ως τότε αδιαπραγμάτευτη αυθεντία του Κλασικισμού βρισκόταν για πρώτη φορά υπό αμφισβήτηση από μία αντισυμβατική νέα τάση που τολμούσε να σπάσει τα αυστηρά συνθετικά καλούπια και να προτείνει μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης στη μουσική. Ο ιδιοφυής Γερμανός συνθέτης ένιωθε βαριά στις πλάτες του την ευθύνη υπεράσπισης της σπουδαίας κληρονομιάς των μεγάλων δασκάλων του παρελθόντος. Φυσιολογικά λοιπόν αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά κάθε του νέα συνθετική απόπειρα κι έτσι χρειάστηκε 14 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρώσει την πρώτη του συμφωνία μη θέλοντας να αφήσει πάνω της κανένα ψεγάδι, πράγμα που κατάφερε τελικά, αποδεχόμενος παράλληλα το ρόλο του στην ιστορία καθώς αποτίνει τιμή στον Μπετόβεν με τη δανεισμένη από τον "Ύμνο της Χαράς" μελωδία των εγχόρδων στο φινάλε.
Το ‘3ο κοντσέρτο για πιάνο’ του ίδιου του Μπετόβεν τώρα αποτελεί μία ενδιαφέρουσα πρώτη απόπειρα αποδέσμευσης του δημιουργού του από τα πρότυπα του Μότσαρτ, αφού χρησιμοποιεί μεν ως βάση το δραματικό Κ.491, μόνο και μόνο όμως για να βάλει πάνω του φαρδιά πλατιά την προσωπική του σφραγίδα με καινοτομίες στη μελωδία και τη φόρμα που επιφέρουν μία σκιά συναισθηματισμού στο δραματικό ύφος του έργου, στοιχείο που οι ρομαντικοί αργότερα θα χρησιμοποιούσαν ως εφαλτήριο για να κάνουν το βήμα παραπέρα.
Πρόγραμμα:
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827): Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ.3 σε ντο ελάσσονα, έργο 37
Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897): Συμφωνία αρ.1 σε ντο ελάσσονα, έργο 68
Πιάνο: Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης
Διεύθυνση ορχήστρας: Leo McFall
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια