Διάρκεια: 60'

Το Θέατρο Άττις γιορτάζει 40 χρόνια από την ίδρυσή του επαναφέροντας στη σκηνή μια σειρά από παραστάσεις που σημάδεψαν την πορεία του. Η πρώτη από αυτές, το Alarme, σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου, επιστρέφει από τις 15 Νοεμβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων μετά από απαίτηση μεγάλης μερίδας του κοινού.

Το Alarme, μια από τις πιο εμβληματικές παραστάσεις των τελευταίων ετών, με τις καθηλωτικές ερμηνείες της Σοφίας Χιλλ, της Αγλαΐας Παππά και του Τάσου Δήμα, εγκαινίασε μια σειρά έργων που σχολιάζουν με σαρκαστικό τρόπο την εξουσία.

Το Alarme αγαπήθηκε από τους θεατές, υμνήθηκε από τους κριτικούς και συμμετείχε σε μεγάλα διεθνή Φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη. Το 2020 παρουσιάστηκε από το κανάλι All Arts της Νέας Υόρκης στο πλαίσιο αφιερώματος στις πιο επιδραστικές παραστάσεις των τελευταίων ετών.
O σπουδαίος και απαιτητικός κριτικός Michael Billington της Guardian έγραψε στις εντυπώσεις του για το Alarme.

"Μια έξοχα σωματική, πνευματώδης, ερωτική μελέτη της συμβιωτικής σχέσης μεταξύ δυο βασιλισσών που δεν συναντήθηκαν ποτέ στην πραγματική ζωή. Αμέσως αναγνώρισα ότι έβλεπα το έργο μιας θεατρικής ιδιοφυΐας. Το Alarme είναι ξεκάθαρα το έργο μιας ιδιαίτερης διάνοιας, κάποιου που μπορούσε να δημιουργήσει μια ανεξίτηλη θεατρική εικόνα και να χρησιμοποιήσει όλα τα εκφραστικά μέσα της φωνής και του σώματος".

Το Alarme, είναι μια σκηνική σύνθεση με αφορμή την αλληλογραφία μεταξύ της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ και της Μαρίας Στιούαρτ. Φωτίζει την παράδοξη σχέση αγάπης- μίσους ανάμεσα στις δυο βασίλισσες, που στην πραγματικότητα δε συναντήθηκαν ποτέ, για να αναδείξει το πάντα επίκαιρο θέμα της εξουσίας.
Τα δυο γυναικεία ιστορικά πρόσωπα βρίσκονται αντιμέτωπα στη σκηνή του θεάτρου, απολιθώματα ενός παρελθόντος και διαχρονικά σύμβολα που εκφράζουν τη διαφθορά και την ίντριγκα της εξουσίας, την επιθετικότητα και τη βιαιότητα. Η Ελισάβετ υπερέχει, η Μαρία Στιούαρτ είναι υποτελής. Η υποτελής ενοχοποιεί την ξαδέρφη της, η οποία υποκρίνεται ότι ενοχοποιείται.

Η Βασίλισσα Ελισάβετ (Σοφία Χιλλ) και η Μαρία Στιούαρτ (Αγλαϊα Παππά) ανταλλάσσουν ύβρεις στα αγγλικά και τα γαλλικά, με σύγχρονες πολιτικές αναφορές, ειρωνεία και σκληρό χιούμορ. Οι λέξεις θάνατος και αίμα επαναλαμβάνονται ως τα μοτίβα που διατρέχουν ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία.

Στον αντίποδα τους βρίσκεται ο αφηγητής (Τάσος Δήμας), ένας ρακένδυτος παρίας, εκπρόσωπος του καταρρακωμένου λαού. Εκφράζει την απόγνωση, την αγανάκτηση και την απέχθεια του λαού προς την εξουσία, αλλά και την αναπόφευκτη εξάρτησή του από τους ηγέτες του.

Οι ηθοποιοί κινούνται σε ένα σκηνικό πέρα από κάθε θεατρική σύμβαση, σαν εκθέματα σε ένα μαύρο μουσείο. Εκθέτουν στους θεατές τα αισθήματά τους σε μια εποχή, που, όπως λέει ο Μπρεχτ για τον Μεσοπόλεμο, "θα πουλήσουμε και το πετσί μας".

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία - Σκηνική εγκατάσταση-
Δραματουργική σύνθεση: Θεόδωρος Τερζόπουλος
Κοστούμια: Λουκία
Μουσική: Παναγιώτης Βελιανίτης
Σχεδιασμός φωτισμών: Θεόδωρος Τερζόπουλος,
Κωνσταντίνος Μπεθάνης
Εκτέλεση σκηνικής εγκατάστασης: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Χειριστής φώτων- ήχου: Απόστολος Ζερδεβάς
Υπεύθυνη παραγωγής: Μαρία Βογιατζή
Φωτογραφίες: Johanna Weber

Παίζουν:
Ελισάβετ: Σοφία Χιλλ
Μαρία Στιούαρτ: Αγλαΐα Παππά
Αφηγητής: Τάσος Δήμας