Αν ήταν φυτό, θα της έδιναν το όνομα Amalia melancholia. Η ίδια ευχήθηκε να της δώσει η ιστορία τον τίτλο της βασίλισσας των φοινίκων. Μια παράσταση για τη γυναίκα που στιγματίστηκε για την ατεκνία της αλλά χάρισε στην Αθήνα τον Εθνικό Κήπο.
Οι σύγχρονες ιατρικές μελέτες αποδίδουν την ατεκνία της Αμαλίας σε μια αφανή απλασία, που, αν γινόταν γνωστή εκείνη την εποχή, θα καθιστούσε την πρώτη βασίλισσα της Ελλάδας ένα τέρας, κακό οιωνό για τη λαμπρή επανεκκίνηση του κράτους. Υποβλήθηκε σε θεραπείες τεκνοποίησης επί δεκαέξι χρόνια και μετά θάνατον σε νεκροψία. Η εξέταση της πενηνταεξάχρονης γυναίκας αποκάλυψε ευρήματα τα οποία αποσιωπήθηκαν.
Η αποτυχία της να προσφέρει ένα παιδί στον λαό είχε πολιτικές επιπτώσεις. Ωστόσο, από το όραμα της Αμαλίας γεννήθηκε ένα "παιδί": ένας κήπος. Μέσα σ’ αυτόν, παρά τις τόσες προτομές επιφανών ανδρών, δεν υπάρχει σήμερα ούτε μία επίσημη αναφορά στη γυναίκα που τον δημιούργησε.
Η Ζωή Χατζηαντωνίου αντλεί υλικό από τις επιστολές της Αμαλίας προς τον πατέρα της, από διάσπαρτες ιστορικές μαρτυρίες και από τα απόρρητα έγγραφα των γιατρών. Η Αμαλία της είναι μια γυναίκα μεταξύ μυθοπλασίας και ιστορίας, μεταξύ στειρότητας και γονιμότητας, μεταξύ μουσειακού εκθέματος και ζώου υπό παρακολούθηση με σκοπό την αναπαραγωγή. Είναι ένα σώμα σε κατάσταση δημιουργικής μελαγχολίας που βρίσκει τη δική του γραμμή φυγής προς μια άλλη διάσταση πέραν των κοινωνικών επιταγών. Εκεί, στο αληθινό της βασίλειο, η Αμαλία εκπληρώνει την αποστολή της και διαιωνίζει το είδος της, γίνεται Κήπος. Της δίνεται αυτό που η ίδια αληθινά λαχτάρησε, ο τίτλος της Βασίλισσας των Φοινίκων.
Συντελεστές:
Έρευνα – Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική - Ηχητικό τοπίο:
Σταύρος Γασπαράτος σε συνεργασία με τον Γιώργο Μιζήθρα
Βίντεο: Παντελής Μάκκας
Σύμβουλος δραματουργίας: Λουίζα Αρκουμανέα
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Καλοφούτη
Περούκες: Κωνσταντίνος Σαββάκης
Υπεύθυνη φροντιστηρίου και σκηνής: Ντίνα Ντεμπέμπε
Rigger: Γιάννης Ψαρρός
Διεύθυνση παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Εκτέλεση παραγωγής: Λυκόφως
Ερμηνεία:
Έμιλυ Κολιανδρή, Ρίτα Λυτού.
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια