Περιγραφή
Τέχνη του Κόσμου, με αραβικές ρίζες που δεν κυριαρχούν, αλλά συνεισφέρουν σε μια παν-μεσογειακή αύρα. Φράσεις και χρώματα που αναμειγνύονται με τζαζ –και όχι μόνο– παραδόσεις. Γεννημένος στην Τυνησία (Τύνιδα, 1957) και μαθητής του περίφημου Αλί Σρίτι, ο Άνουαρ Μπράχεμ έχει κατάρτιση στην περίπλοκη γνώση των αραβικών θεωρητικών. Μετατρέποντας το ούτι σε φωνή του, ιστορεί χαμηλόφωνα, με κινηματογραφικό τρόπο, διαδρομές συναισθημάτων και ταξίδια. Αφαιρετικά, λιγόλογα και αισθαντικά, μας δείχνει το πέρασμα για μια άλλη Σαχάρα… Η δισκογραφία του είναι ένα παράδειγμα δημιουργικών συμπλεύσεων και οδοιποριών σε γνωστά μέρη αλλά από άγνωστα μονοπάτια: μακάμια δοκιμασμένα στους αιώνες αλλά σε νέο, ρηξικέλευθο πλαίσιο.
Η μουσική και οι μουσικοί του (Γκαρμπάρεκ, Κατσέ, Γκαλλιάνο, Χόλλαντ, Σέρμαν, Ντιμπάνγκο) τον τοποθετούν σε μια world-jazz, αλλά η ποικιλία των αναφορών κάνει τον ήχο του προσωπικό και αταξινόμητο. Συνεργασίες με μορφές όπως ο Γαβράς κι ο Μπεζάρ και δίσκοι όπως το αριστουργηματικό Thimar τον έχουν καταξιώσει ευρύτερα.
Η νέα του παραγωγή έχει τον αινιγματικό τίτλο Τα εκθαμβωτικά μάτια της Ρίτα. Στηρίζεται σε μια πρωτοφανή σύμπλευση ανατολικών και δυτικών οργάνων. Εκτός από το ούτι του δασκάλου, έχουμε το μπάσο κλαρινέτο του Κλάους Γκέζινγκ με τις τόσες (ακόμα!) άγνωστες δυνατότητες και ηχοχρώματα, τα αραβικά κρουστά μπεντίρ και νταρμπούκα του Λιβανέζου δεξιοτέχνη Χαλίντ Γιασίν και την απαραίτητη βάση από το κοντραμπάσο του Μπγιορν Μάυερ.
Η ενορχήστρωση και οι καταβολές των μουσικών παραπέμπουν στην παλιότερη δισκογραφία του ουτίστα, αλλά και σε μια έλξη προς τις πέραν της τζαζ πηγές. Ήχος θερμός, ίσως σκοτεινός, οπωσδήποτε της ψυχής, μπολιασμένος από χωρίς σύνορα απόηχους που αλληλεπιδρούν πειστικά στις μεστές σαν αποφθέγματα φράσεις του Μπράχεμ.
Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στην μνήμη του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς.
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια