Ένα σύγχρονο ντουέτο από την
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Γωγώ Ξαγαρά στην άρπα και Ήβη Παπαθανασίου στο τσέλο, συμπράτουν με τη
Φένια Παπαδόδημα στην ερμηνεία και το τραγούδι και με τον Γιώργο Παλαμιώτη στο ηλεκτρικό μπάσο και τη δημιουργία ηχητικών τοπίων. Αναβιώνουν το αριστουργηματικό διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη, "Άνθος του γιαλού" μέσα από μία μουσικοθεατρική προσέγγιση. Ακολουθούν τον ρυθμό του Παπαδιαμαντικού λόγου, υφαίνοντας γύρω του ένα μουσικό καμβά πάνω σε πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις.
Το Άνθος του γιαλού είναι ένα μικρό διαμάντι, ένα μαγευτικό ηχογράφημα λέξεων που το συνθέτουν οι παφλασμοί κάτω από τα κουπιά των "ελαφροίσκιωτων" ταξιδευτών, οι ανάσες τους, τα νυχτοπούλια που σκίζουν τον αέρα, η ρυθμική επωδός ¨ακόμη λίγό και το φτάσαμε¨, και ο χτύπος της καρδιάς τους που νοερά συντροφεύει τον αναγνώστη. Οι ελαφροίσκιωτοι κωπηλάτες πασχίζουν να φτάσουν ένα άυλο φως, άγνωστης προέλευσης που εμφανίζεται κάθε νύχτα στο βάθος του ορίζοντα, έξω από το λιμάνι: "…έβλεπε, λέγω, ανοικτά εις το πέλαγος…εν μελαγχολικόν φως- κανδήλι, φανόν, λαμπάδα, ή άστρον πεσμένον- να τρεμοφέγγη, εκεί μακράν, εις το βάθος της μελανωμένης εικόνος, επιπολής εις το κύμα, και να στέκη επί ώρας φαινόμενον ως να έπλεε, και μένον ακίνητον." Ο Παπαδιαμάντης αγγίζει με τον παιδικό του τρόπο ένα θέμα σύνθετο και πολυδιάστατο: τους δύο ίσως και περισσότερους κόσμους μέσα στους οποίους κινούμαστε.
Ακολουθώντας το ρυθμό της λέξης και της ανάσας του Α. Παπαδιαμάντη θα κωπηλατήσουμε κι εμείς γιατί " …Ένα λουλουδάκι αόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ανάμεσα στους δύο αυτούς βράχους, οπού το λεν Άνθος του γιαλού, αλλά μάτι δεν το βλέπει".
Μουσική σύνθεση - Σύλληψη:
Φένια ΠαπαδόδημαΓωγώ Ξαγαρά – άρπα – ερμηνεία
Ήβη Παπαθανασίου – τσέλο- ερμηνεία
Γιώργος Παλαμιώτης - ηλεκτρικό μπάσο, ηχητικά τοπία- ερμηνεία
Φένια Παπαδόδημα - φωνή, λούπες, λαούτο – ερμηνεία
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια