Διάρκεια: 120'

Τον Οκτώβρη του 23, μια ομάδα από νέους και νεες ηθοποιούς που δούλευαν με τον σκηνοθέτη Βασ. Ασλανίδη για τέσσερα χρόνια στα πλαίσια της θεατρικής ομάδας της ΑΣΟΕΕ, αποφάσισαν να κάνουν μια δική τους "δουλειά", με οδηγό τον ενθουσιασμό τους, αλλά και τις γνώσεις που απέκτησαν και που τους επιτρέπουν πια να παντρέψουν το "ταλέντο" τους με τον "επαγγελματισμό" που απαιτεί η από σκηνής επικοινωνία.

Έτσι, από την Κυριακή 14/4 και για 5 μόνο παραστάσεις αυτή η νεοσύστατη ομάδα, που πήρε το όνομα: "Εξώστης 2" (exostis2.gr), ανεβάζει την πρώτη της δουλειά στο θέατρο Μοντέρνοι καιροί (Δαμοκλεους 8, Αθήνα ) στις 14, 21 και 28 Απριλίου και 18 και 19 Μαίου (ώρα 8μμ).

Πρόκειται για την Ευρυδίκη του Jean Anouilh, ένα έργο από τα λιγότερο ανεβασμένα στην Ελλάδα. Αυτήν την τακτική ακολούθησε και στο παρελθόν η ομάδα, όταν, στα πλαίσια της θεατρικής ομάδας της ΑΣΟΕΕ , ανέβασε το Καλντερόν του Π. Π. Παζολίνι (την πρώτη παράσταση που ανέβηκε στην Αθήνα με τηλε-πρόβες και πρόβες σε εξωτερικούς χώρους μέσα στην καραντινα) και την βραβευμένη Αγία Ιωάννα των Σφαγείων του Μμ. Μπρεχτ, έργα που πολύ λίγες φορές είχε την ευκαιρία να δει το αθηναϊκό κοινό.

Η "Ευρυδίκη" (1941) αποτελεί μέρος των "μαύρων" θεατρικών έργων του συγγραφέα, και γράφτηκε στην περίοδο των "ελληνικών" έργων του (1941-46). Ο αρχαίος μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, αυτή η τραγωδία του Έρωτα και του Θανάτου, χρησιμοποιείται από τον Ανούιγ για να μας δώσει τον δικό του "κόσμο", μέσα από έναν κόσμο που έχει ξεπεράσει τις διαστάσεις του χρόνου. Γι αυτό και ο χρόνος στο έργο δεν έχει τη δύναμη να επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων και μόνο σαν σύμβαση μπορεί να γίνει κατανοητός. Το ένα εικοσιτετράωρο του έρωτα της Ευρυδίκης για τον Ορφέα, έχει μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο από όλους τους προηγούμενους έρωτές της, καθώς η ποιότητα της αξιοποίησής του, είναι πιο δυνατή συνισταμένη από την ποσότητά του. Ακόμα και ο θάνατος σαν αντίπαλος, αλλά και σαν σύμμαχος του έρωτα, έχει το δικό του ρολόι, που μόνο για συμβολικούς λόγους λειτουργεί.
Ο συγγραφέας, σαν γνήσιος ρομαντικός, ονειρεύεται την απόλυτη αγνότητα και την απόλυτη ελευθερία, δείχνοντας την περιφρόνησή του στην κοινωνική υποκρισία και στην "ευτυχία" που ζει μέσα στις συμβατικότητες της ζωής. Διακωμωδεί τους θεσμούς της καθημερινότητας των ανθρώπων, όπως η οικογένεια, και καταλήγει στην άρνηση της ίδιας της ζωής που, σε αντίθεση με τον θάνατο, "μονο ρυτίδες και πόνο φέρνει στους ανθρώπους".

Όμως, για τον κόσμο που βλέπει στο έργο μια "πεσιμιστική" διάθεση απο τον συγγραφέα, πρέπει να επισημανθεί ότι γράφτηκε στα χρόνια της κατοχής της Γαλλίας από τους Γερμανούς, όταν η ανθρώπινη ζωή απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα και ενδέχεται να έχει επηρεαστεί από το σύγχρονο περιβάλλον του. Έτσι, η ματιά με την οποία σήμερα αντιμετωπίσαμε την Ευρυδίκη, δεν μας επιτρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι για τη ζωή. Τουναντίον, μας κάνει πιο απαιτητικούς για την ποιότητά της και την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, με μακρινό στόχο την κατάκτηση της "ειλικρίνειας" και της "αθωότητας", σε συνδυασμό με την απαλλαγή τόσο από τα "απωθημένα", όσο και από την συμβατική ευτυχία και τις άθλιες παραχωρήσεις της.

Συντελεστές:
Απόδοση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βασίλης Ασλανίδης
Μουσική (πρωτότυπη): Τάσος Αντωνόπουλος
Κοστούμια: Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Μακιγιάζ – Κομμώσεις: Βάσια Μαλαματένιου – Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Βιντεοσκόπηση παράστασης: Γεράσιμος Αρτελάρης – Θέμης Χριστάκος - Μαρκέλλα Καΐρη
Φωτογράφηση παράστασης: Γεράσιμος Αρτελάρης
Φωτογράφηση αφίσας προγράμματος: Σπύρος Στεργιόπουλος – Μαρκέλλα Καΐρη
Επιμέλεια αφίσας: Βασιλική Κωνσταντάκη
Σχεδιασμός – Προσαρμογή ιστοσελίδας: Στάθης Αλιπράντης – Γιάννης Νάσης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Ορφέας: Βαγγέλης Λιούπρας
Ευρυδίκη: Ανάνντα Λοΐζου
Καμαριέρα: Βάσια Μαλαματένιου
Λούη: Παντελής Μέξας
Πατέρας: Γιάννης Νάσης
Ντελάκ: Θέμις Νικολάου
Ανρί: Κλεοπάτρα Σαπουνά
Μητέρα: Θεοδώρα Χαραλαμποπούλου
Γκρεγκουάρ: Χριστόφορος Χρονόπουλος