Ο Τζωρτζ Όργουελ τρώει μια σφαίρα στο λαιμό. Ο Αντρές Νιν δολοφονείται. Ο Λόρκα εκτελείται. Επτά διαφορετικοί θάνατοι για τον Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, τον θρυλικό ηγέτη των αναρχικών. Ο Τρότσκι καταδικάζει το POUM. Ο Στάλιν αρπάζει τον ισπανικό χρυσό. Ο Χίτλερ ακούει Βάγκνερ στο Μπάιροϊτ. Ο Φράνκο και ο Πρίμο ντε Ριβέρα θαμμένοι δίπλα δίπλα. Ένα παιδί θυμάται τις μέρες στον αναρχικό παιδικό σταθμό. Βαρκελώνη. Το φως που καίει.
Μετά από την επιτυχημένη πορεία της την περασμένη άνοιξη, η παράσταση των RMS MATAROA επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης για έξι μόνο παραστάσεις. Η ανατρεπτική της δραματουργία, αλλά και η επιλογή να παρουσιαστεί σε δύο εκδοχές, μια μικρής και μία μακράς διάρκειας, κέρδισαν το κοινό. Το "πείραμα" πέτυχε, αποδεικνύοντας ότι τόσο ο δραματικός χρόνος όσο και τα όρια μεταξύ σκηνής και πλατείας αποτελούν ένα πεδίο που μας καλεί να το επαναπροσδιορίζουμε συνεχώς. Έτσι λοιπόν, στο πλαίσιο ενός πιο ελεύθερου θεατρικού τρόπου, επανερχόμαστε με δύο παραστάσεις την εβδομάδα, μία μικρής και μία μακράς διαρκείας, στην οποία θεατές και ερμηνευτές θα μπορούν να κινούνται με απόλυτη ελευθερία καθ’ όλη τη διάρκεια της, σε μια απόπειρα διαστολής του δραματικού χρόνου.
Η παράσταση καταπιάνεται με τα γεγονότα του Ισπανικού Εμφυλίου, τα τρία εκείνα χρόνια πριν την απόλυτη επικράτηση του Φράνκο, τότε που ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης βασισμένο στον αναρχισμό μετέτρεψε για λίγο την Ουτοπία σε πραγματικότητα. Με καθαρή κριτική ματιά πάνω στην ιστορία και τις ιδεολογίες, δοκιμάζουμε τα θεατρικά όρια, περνώντας από το θέατρο ντοκουμέντο στη θεατρική αφήγηση, και ακόμα σε πιο λυρικές μουσικές φόρμες. Το σινεμά, μια συμφωνική ορχήστρα, όπως κι ένα jam session, φτιαγμένο από ήχους μαζεμένους απ’ το δρόμο, είναι κάποια από τα υλικά της προσπάθειας μας, να συνθέσουμε μια νέα αφήγηση της ιστορίας του ισπανικού εμφυλίου. Μιας ιστορίας που αποτελείται από πολλές θραυσματικές εικόνες. Και κάτι ακόμα: αποτελεί σήμερα το αναρχικό μοντέλο έναν πιθανό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας ή είναι μόνον μία προσωπική στάση ζωής που μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία; Η Βαρκελώνη καίει ακόμα.
Συντελεστές:
Μια παράσταση της ομάδας RMS MATAROA
Σκηνοθεσία:
Ακύλλας ΚαραζήσηςΕικαστική εγκατάσταση: Μάρω Μιχαλακάκου
Σχεδιασμός φωτισμών, φωτογραφίες: Μαριέττα Παυλάκη
Επιμέλεια κοστουμιών: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου
Με τους: Μάνο Βαβαδάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ακύλλα Καραζήση, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνο Πλεμμένο
Σάββατο 20:30 – 23:00 (short version)
Κυριακή 18:30 - 23:00 (long version)
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια