Διάρκεια: 70'
Τρία χρόνια μετά την πρώτη τους παράσταση, "Οι Λουόμενες" της Κατερίνας Μαυρογεώργη επιστρέφουν τον Μάιο στο Θέατρο Skrow.
Η Παράσταση:
Όλες αυτές οι ηρωΐδες πεθαίνουν στο τέλος, έτσι δεν είναι;
Πεθαίνουν, για να γράψει πολύ δραματική μουσική ο εκάστοτε συνθέτης.
Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σε μία μικρή επαρχιακή λουτρόπολη με ιαματικές πηγές οι δρόμοι έχουν ερημώσει, καθώς όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Κι όμως, το Υδροθεραπευτήριο "Ο Ασκληπιός" είναι ανοιχτό... Εκεί μέσα βρίσκονται τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Η Λύντια είναι η ιδιοκτήτρια του "Ασκληπιού", η Κάτια και η Μαρία λουόμενες που καταφθάνουν απρόσμενα. Καμία από τις τρεις δεν έχει θέμα υγείας, όμως κάθε μία κουβαλά κι από ένα μυστικό που τη βαραίνει και την αγριεύει. Και οι τρεις έχουν κάτι να ξεπλύνουν, και οι τρεις ψάχνουν από κάτι να ξεφύγουν.
Οι τρεις λουόμενες γνωρίζονται και αρχίζουν να παρακολουθούν όπερα από ένα μικρό κόκκινο τηλεορασάκι, τον Αστακό. Παθιάζονται με την Τραβιάτα και την Μαντάμ Μπατερφλάι, ταυτίζονται με τα τραγικά φινάλε που επιφυλάσσει η όπερα στις πρωταγωνίστριές της, καθώς τα πάθη τους μοιάζουν με τα δικά τους και τα λιμπρέτα φαίνεται να μιλούν για τους δικούς τους δαίμονες. Όσο κυλάει η ώρα στο υδροθεραπευτήριο, οι τρεις γυναίκες συνδέονται μεταξύ τους, το ιαματικό νερό αρχίζει να καίει την επιφάνεια των πραγμάτων και τα μυστικά είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν από μέσα τους σαν πηγές που αναβλύζουν.
Κι ενώ το νέο έτος καταφθάνει ηρωικά, μέσα από έναν αυθόρμητα τελετουργικό χορό, οι ηρωίδες φτάνουν σε μία εκστατική κατάσταση όπου ουσιαστικά εξαγνίζουν η μία την άλλη.
Ταυτότητα παράστασης:
Κείμενο/Σκηνοθεσία:
Κατερίνα ΜαυρογεώργηΒοηθοί Σκηνοθέτη: Έλια Ζαχαριουδάκη, Μαρία Μακρή
Μουσική: Δημήτρης Τάσαινας
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Επιμέλεια Κίνησης: Σοφία Πάσχου
Σχεδιασμός Φωτισμών:
Σεραφείμ Ράδης, Γιάννης Καραμπάτσος
Φωτογραφίες/Trailer: Γιάννης Καραμπάτσος
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μάρθα Κοσκινά
Παραγωγή: Θεατρικη Ομαδα INKAl
Ηθοποιοί: Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη, Μαρία Πετεβή
Δεν υπάρχουν σχόλια