Περιγραφή
Μηνύματα στον τηλεφωνητή, sms, emails… Ηλεκτρονικές επιστολές.
Επιστολές από την Ελλάδα προς το Νότο της Αμερικανικής Ηπείρου.
Διαφορετικά ημισφαίρια; Διαφορετικοί δρόμοι;
Διαφορετικοί κόσμοι; Κάποτε μαζί;
Απόσταση μνήμης, αίσθησης ζωής. Μέρες, νύχτες, λουλούδια, ζωή, αγάπη, φιλία, στοργή, χαμόγελα, αγωνίες, θάνατος, δάκρυα, καράβια που πεθαίνουν –η θάλασσα μένει πάντα ζωντανή- μέσα από ένα κομπιούτερ, που ενώνει ηπείρους κι ανθρώπους, αλλά φέρνει μαζί την απέραντη μοναξιά του ωκεανού.
Ένας άντρας περνάει από τη ζωή στο θάνατο κι από κει στη “μετά- ζωή”.
Χρόνος συμπαγής. Γεμάτος απουσία κι έλλειψη. Γεμάτος αισθήσεις.
Χρόνος πλήρης. Πλήρης έρωτος και πόθου. Πλήρης φωτός.
Ο ήρωας τού έργου παρατηρεί -κάθετα και οριζόντια σε χώρο και χρόνο- τη ζωή του.
Περιμένει. Έχει ήδη συγχωρέσει. Πονάει. Έχει ήδη αποδεχτεί.
Η μάνα κι η απώλειά της. Ο έρωτας και η αναίρεσή του. Ο εαυτός και η ακύρωσή του.
Ένας άνθρωπος που αποφασίζει να βυθιστεί. Στα συνειδητά κι ασυνείδητα μέρη του. Να βυθιστεί πλήρως.
Κι αντ’ αυτού ίπταται. Εξυψώνεται.
Τολμάει να δει. Και τον Έρωτα. Και το Θάνατο.
Εξ ίσου. Με τόση οδύνη. Και τόση ηδονή.
Μια παράσταση με λέξεις, τραγούδια και μουσικές που ακροβατούν ανάμεσα σε δύο κόσμους.
Και όνειρα. Ποτισμένα από άρωμα μανόλιας και αποχρώσεις ίριδας.
“Το μόνο για το οποίο δε μετανιώνω είναι η αγάπη!...
Ιδίως η αγάπη που έδωσα!”
Συντελεστές:
Κείμενο: Γιάννης Σουλιώτης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνικά: Μανώλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Έλενα Παπανικολάου
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Λίνα Νικολακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη/χορογράφος: Ιβάν Σβιτάιλο
Ερμηνεύουν κείμενα, τραγούδια και μουσικές:
Γιώργος Καραμίχος, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Χάρης Ανδριανός, Παναγιώτης Τσεβάς, Δημήτρης Τίγκας, Ιβάν Σβιτάιλο
Ακούγονται μουσικές και τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο.
Παραγωγή RTIME
Υπό την αιγίδα του Προξενείου της Δημοκρατίας της Νικαράγουα
Διάρκεια: 60'
Αίθουσα: Θέατρο
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια