Περιγραφή
Το πιάνο στην εποχή μας είναι ένα όργανο αναγνωρίσιμο και δημοφιλές, του οποίου ο ήχος έχει συνδεθεί με πολλά είδη μουσικής. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα του οργάνου να μιμείται και να δένει στο εκάστοτε μουσικό περιβάλλον αποτελεί διαχρονικό χαρακτηριστικό του οργάνου. Ωστόσο σήμερα, όταν λέμε πιάνο, σκεφτόμαστε έναν συγκεκριμένο ήχο που συνοδεύεται από ένα συγκεκριμένο άγγιγμα, ένα συγκεκριμένο βάθος πλήκτρων, μια συγκεκριμένη τοποθέτηση χορδών. Με δυσκολία διαχωρίζουμε ένα Steinway από ένα Yamaha ακουστικά, διότι οι διαφορές των σημερινών πιάνων είναι λεπτές και δύσκολα αναγνωρίσιμες ακόμα και στο εκπαιδευμένο αυτί.
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά αν κοιτάξουμε πίσω στον αιώνα του Διαφωτισμού, όπου το πιάνο άνθισε ως εφεύρεση και καθιερώθηκε έπειτα στη μουσική του δυτικού κόσμου. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας του Αναστάσιου-Αχιλλέα Ζαφειρόπουλου-Τσίγκα το κοινό θα απολαύσει ακούσματα λιγότερο γνώριμα, μιας άλλης εποχής, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου έργου που γράφτηκε ποτέ για το πιάνο. Το δεύτερο μέρος αποτελείται από ένα έργο-σταθμό του πρώτου μισού του δεκάτου ενάτου αιώνα, στον οποίο το πιάνο έχει σχεδόν ταυτιστεί με το ρεύμα του Ρομαντισμού λόγω της ικανότητάς του να εκφράζει την ιδιαιτερότητα των ανθρώπινων συναισθημάτων.
Πρόγραμμα:
Lodovico Giustini (1685-1743)
• Σονάτα σε σολ ελάσσονα, op. 1 no 1 (1732)
Domenico Scarlatti (1685-1757)
• Σονάτα σε μι μείζονα, K. 206
• Σονάτα σε σι ελάσσονα, K. 87
Muzio Clementi (1752-1832)
• Σονάτα σε σι ελάσσονα, op. 40 no 2 (1802)
Frédéric Chopin (1810-1849)
• Σονάτα σε σι ελάσσονα, op. 58 (1844)
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
