Διάρκεια: 75'
Ο Άλεξ και η Μάνια. Δύο διαφορετικοί κόσμοι... Αλλά γνώριμοι. Δυο γνωστοί άγνωστοι τύποι. Συναντιούνται σε ένα παγκάκι ανάμεσα στις λαμαρίνες και τα γκράφιτι. Σπουδαία τα γκράφιτι. Λένε Αλήθειες. Πάνω στα άψυχα γράφονται αλήθειες. Γιατί τα άψυχα αντέχουν.
Μια αντισυστημική μαύρη κωμωδία στην πλατεία Εξαρχείων. Ο Άλεξ και η Μάνια. Διαφορετικοί κόσμοι... Αλλά γνώριμοι. Δυο γνωστοί άγνωστοι τύποι. Ο Άλεξ, ένας νέος άνθρωπος με οργή κι ανάγκη να επικοινωνήσει ουσιαστικά συναντά την Μάνια, μια συμβιβασμένη, απλή, "συνηθισμένη", έγκυο γυναίκα. Η γνωριμία τους γίνεται σε ένα παγκάκι ανάμεσα στις λαμαρίνες και τα γκράφιτι. "Πάνω στα άψυχα γράφονται αλήθειες. Γιατί τα άψυχα αντέχουν." μουρμουρίζει ο Άλεξ και χωρίς πολλά πολλά συνεννοούνται πως θα περάσουν αυτό το μεσημέρι παρέα. Εγκλωβισμένοι στα πολλά "πρέπει" και στα αμέτρητα "δεν πρέπει", σπρωγμένοι στα όρια από την στημένη κοινωνία, ξεμπροστιάζονται ο ένας στα μάτια του άλλου με πόνο και μάλλον μια ανακούφιση.
Η Μάνια θα γίνει μάνα. Ρίσκο στην εποχή που ζούμε; Ή εξέλιξη; "Εύχομαι να έχεις πιθηκάκι εκεί μέσα", της λέει ακουμπώντας την φουσκωμένη κοιλιά της. "Με καταλαβαίνεις;", "Με δυσκολία" του απαντά εκείνη κι ευτυχώς μένει. Ένα έργο με όσα όλοι θέλουμε να πούμε αλλά κάποιος ή κάτι μας κλείνει το στόμα. Ή δεν βρίσκουμε κανένα ακροατή. Οι δρόμοι που διαλέγει ο καθένας προς την ελευθερία μπορεί να είναι κι εντελώς διαφορετικοί. Πόσο όμως έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό του καθενός; Ένα παγκάκι, δυο τυχαίοι άνθρωποι, ένα μεσημέρι στα Εξάρχεια. Πολλά μπορούν να πάνε λάθος και πολλά μπορεί να είναι σωστά. Τελικά, όλα είναι επιλογές.
Συντελεστές:
Κείμενο:
Δήμητρα Παπαδήμα
Σκηνοθεσία - Πρωτότυπη μουσική:
Τάσος Σωτηράκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Θαλασσινή Βοστ
Σκηνικά - Κοστούμια: Αλεξάνδρα Στεφανίδου
Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος
Ερμηνεύουν: Γιώργος Καφετζόπουλος, Νάντια Καφφετζή
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια