Athenas’ Playground είναι ο τίτλος της πρώτης ατομικής έκθεσης στην Αθήνα της καλλιτέχνιδας Salli Yule - Tsingas με έδρα τη Γλασκώβη, που παρουσιάζεται στον Φιλολογικό σύλλογο Παρνασσού.

Ένα απτικό, νομαδικό έργο, αυτή η έκθεση αποτελεί μέρος μιας σειράς εξελισσόμενων εγκαταστάσεων που ξεκίνησε από το Ναύπλιο, ταξίδευσε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία. Μέσα από την ζωγραφική, το κολάζ, το βίντεο, την εγκατάσταση και την γλυπτική οικειοποίηση, η Yule-Tsingas χρησιμοποιεί την έννοια του "σπιτιού" για να εξετάσει χώρους όπου συγκρούονται θραύσματα ταυτότητας και ιστορίας, αμφισβητώντας τις έννοιες της φροντίδας, του ελέγχου και του ανήκειν. Επηρεασμένη από τις θεωρίες της εξορίας της Griselda Pollock, το έργο της εξερευνά το όριο, πλαισιώνοντας το "σπίτι" ως έναν ενδιάμεσο χώρο που αιωρείται μεταξύ του ανήκειν και της μετατόπισης.

Η Yule-Tsingas ασχολείται με παραμελημένα αντικείμενα, σώζοντας αυτά τα θραύσματα από το όριο, μεταξύ ζωής και θανάτου και αντιμετωπίζοντάς τα ως ορφανά, χωρισμένα από τις "οικογένειές" τους. Τοποθετημένα μέσα σε γλυπτικές διαμορφώσεις, τα αντικείμενα σχηματίζουν νέες, δυναμικές αφηγήσεις που εξερευνούν τις δυνάμεις τον καπιταλισμό, τον καταναλωτισμό, τη μνήμη και την ταυτότητα. Επηρεασμένη από την αντίληψη του John Berger για την έννοια της ορφανής εικόνας και την θεωρία του Walter Benjamin για τους αστερισμούς, το έργο της Yule Tsingas αντιστέκεται στη γραμμικότητα και αντίθετα δημιουργεί μεταβαλλόμενα νοήματα μέσω της αλληλεπίδρασης με τον θεατή. Η προσέγγισή της παραλληλίζεται με καλλιτέχνες όπως ο Isa Genzken, ο Paul Thek και ο Βλάσσης Κανιάρης.

Ένα κεντρικό έργο στην έκθεση με τίτλο Shotgun Playroom, εξετάζει τον έλεγχο και τον οπλισμό μέσω της επανασχεδιασμένης φωτογραφίας του μηχανισμού κυνηγετικού όπλου του παππού της, σε ένα στρώμα μέσα σε ένα ξύλινο σκελετό κρεβατιού, που υποδηλώνει ένα κρεβάτι ή ίσως έναν ψυχαναλυτικό καναπέ. Αυτή η δυαδικότητα, όπως και μεγάλο μέρος του έργου της, παίζει με τα θέματα της εξουσίας, της βίας και του φύλου, αντλώντας από τις ψυχαναλυτικές και φεμινιστικές θεωρίες του Jacques Lacan και της Bracha Ettinger για να αμφισβητήσει την υποκειμενικότητα στην καταναλωτικής κουλτούρας.

Στη βιντεοεγκατάσταση δύο καναλιών με τίτλο Horse Work ο σουρεαλισμός συναντά την πραγματικότητα, συνδυάζοντας μικρές στιγμές από την ζωή της στην Αθήνα και τα ταξίδια της. Το παιχνιδιάρικο έργο περιλαμβάνει αντικείμενα όπως ένα άλογο-παιχνίδι σε επαναλαμβανόμενη, μηχανική κίνηση, που απεικονίζουν πώς η καταναλωτική τρυφερότητα έχει επισκιάσει την ανθρώπινη σύνδεση. Ένα άλλο σημαντικό έργο με τίτλο Athena’s Papi, συνδυάζει την κρεμάστρα ρούχων ενός κυρίου που βρέθηκε στην Αθήνα με ένα γλυπτό Ακρωτήρι εμπνευσμένο από τον ναό της Αθηνάς. Γυναικείες, καμπύλες κολώνες και φυτικά μοτίβα στεφάνωναν την Ακρόπολη, αλλά στέκονταν στην κορυφή της φαλλικής αρχιτεκτονικής ενσαρκώνοντας μια δυαδικότητα. Αυτό το έργο συγχωνεύει ιστορικά και οικιακά θραύσματα, προκαλώντας προβληματισμό σχετικά με τις ανδρικές και γυναικείες εντάσεις σε κλασικούς και σύγχρονους χώρους.

Αναλογιζόμενη το δοκίμιο της Ursula K. Le Guin, Carrier Bag Theory of Fiction, η Yule Tsingas αμφισβητεί τη δυτική ιστορία που δίνει έμφαση στα εργαλεία βίας σε σχέση με τα δοχεία της ζωής – ρωτώντας, τι θα συμβεί αν ξαναφανταστούμε τα εργαλεία ως δοχεία σύνδεσης και όχι ως όργανα κυριαρχίας; Μεγαλωμένη ως παιδί Αμερικανών μεταναστών στον Καναδά, με ζωή να καλύπτει την Ελλάδα, τη Σαουδική Αραβία και το Ηνωμένο Βασίλειο, η καλλιτέχνης δημιουργεί έναν χώρο για την εξέταση της οριακής έντασης μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού, προτείνοντας ότι μια στροφή προς την "τσάντα μεταφοράς" μπορεί να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο μας.

Επιμέλεια: Χριστίνα Μήτρεντσε

Εγκαίνια Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 6-9 μ.μ