Η ηχογραφημένη σκηνική ανάγνωση του έργου "Ο Εκκλησιαστής", στο πλαίσιο της σειράς "Παραβάσεις: Το θεατρικό αναλόγιο του ΚΠΙΣΝ", ξεκινά τη Μεγάλη Παρασκευή 17 Απριλίου στις 19.00
εδώ.
H ηχογράφηση θα παραμείνει διαθέσιμη στο site του ΚΠΙΣΝ.
Τον Απρίλιο του 2018, το θεατρικό αναλόγιο του ΚΠΙΣΝ παρουσίασε ένα σημαντικό βιβλίο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον Εκκλησιαστή, άγνωστου συγγραφέα, που γράφτηκε, όπως συνάγεται, κατά το δεύτερο ήμισυ του 3ου π.Χ. αιώνα.
Τίποτα δεν είναι καινούριο πάνω σ’αυτή τη γη.
Ο Εκκλησιαστής περιλαμβάνεται τόσο στην εβραϊκή Βίβλο όσο και στη χριστιανική Παλαιά Διαθήκη. Γραμμένο σε μια ιδιότυπη νεοεβραϊκή γλώσσα, όπου αναμειγνύονται πολλές αραμαϊκές και ελληνικές εκφράσεις, ο Εκκλησιαστής (Κοέλετ στο πρωτότυπο, ενεργητική μετοχή γένους θηλυκού - εξ ‘ου και απαντάται και ως Εκκλησιάστρια), είναι ο σοφός διδάσκαλος, ο ιεροκήρυκας, αυτός που καλεί σε θρησκευτική συνάθροιση, ο αρχηγός ομάδας σοφών και διανοούμενων που απευθύνεται στο ευρύ κοινό, διδάσκοντας - πικρή ειρωνεία - την αμφισβήτηση και τον σκεπτικισμό!
Ματαιότης ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής, ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Οι σκέψεις του, απόσταγμα πείρας και μελέτης, απευθύνονται στο ακροατήριο εκθέτοντας τους μύχιους προβληματισμούς του και παρέχοντας πρακτικές συμβουλές. Το κύριο ερώτημα που θέτει ο Εκκλησιαστής στον εαυτό του αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα είναι: Ποιο είναι το κέρδος του ανθρώπου που μοχθεί αδιάκοπα κάτω απ’ τον ήλιο;
Διστάζοντας ανάμεσα στην ποίηση και τον πεζό ρυθμικό λόγο και μέσα από μια ακολουθία νοημάτων σχεδόν συνειρμική, ο συγγραφέας διαλογίζεται πάνω στην ανθρώπινη μοίρα σαν αυτοδίδακτος φιλόσοφος και πέρα από κάθε εκκλησιαστικό δογματισμό. Οι σκέψεις του παραπέμπουν στους στωικούς φιλοσόφους, στον Επίκουρο, αλλά και σε πολλές θεωρίες της Ανατολής.
Το σημαντικό αυτό κείμενο, με τις ιδέες και τις αντιφάσεις του δεν έπαψε να εμπνέει, ανά τους αιώνες, πεζογράφους, ποιητές και στοχαστές. Αποσπάσματα και στίχοι του βρίσκονται ενσωματωμένοι σε βιβλία και άσματα κάθε είδους, καθώς η δύναμη της έκφρασης και η σημασία της θεματικής του προκαλεί πάντοτε το ενδιαφέρον.
Όλια Λαζαρίδου: ερμηνεία
Έφη Θεοδώρου: σκηνοθετική επιμέλεια
Αλέξης Μαστιχιάδης: τσέμπαλο, κλάβικορντ
Σύνδεση μέσω facebook
Σύνδεση μέσω twitter
Σύνδεση μέσω google
Φίλτρα 
Δεν υπάρχουν σχόλια